“Kutsal” kitabin bildirmesine göre Amiriye denilen yerde hüküm süren İsrail kirali Ahab, kiral sarayinin civarinda bulunan Nabot isminde birinin bagina göz koyar. Koskoca ülkede sanki baskaca yer kalmamis gibi adamcagizin binbir zahmetle yetistirdigi baglari yok edip yerine sebze bostani yapmak ister. Bu bag karsiliginda ona bir baska bag ya da para vermeyi teklif eder. Fakat Nabot razi olmaz ve: "Sana atalarimin mirasini vermekten Rab beni esirgesin" (I Krallar, Bap 21: 3) diyerek teklifi rededer. Ahab buna fena halde öfkelenir ve bu yüzden evinde bulunan herkesle küsüsür; küskünlügünden yemek dahi yemez. Karisi Izebel merak eder ve sorar; nedenini ögrenince onu teskin eder, gönlünü hos tutmasini, yemeksiz kalmamasini söyler ve istedigi bagi ona saglayacagini bildirir (I Krallar, Bap 21: 3-7).
Izebel kurnaz bir kadindir; ne yapacagini iyi bir sekilde tasarlamistir. Oturur kocasi Ahab'in agziyle mektuplar yazar, onun mühürü ile mektuplari mühürler ve bag sahibi Nabot'un oturdugu yerde bulunan ihtiyarlara ve ileri gelen kimselere yollar. Mektupta su yazilidir: "Bir oruç ilan edin, ve Nabot'u kavmin bas yerine oturtun, ve: -'Sen Allaha ve kirala sövdün'- diyerek ona karsi sehadet etsinler; ve onu disari çikarin ve onu taslayin da ölsün" (I Krallar, Bap 21: 9-11).
Mektubu alan kisiler, kendilerine bildirildigi gibi yaparlar ve tutuklari yalanci iki sahidi Nabot'a karsi konustururlar ve sonra Nabot'u taslayip öldürürler. Bu is bitince Izebel'e haber gönderirler. Oya ki kendilerine gelen mektup Ahob'un agziyle yazilmis ve onun mühürünü tasimaktadir. Su hale göre haberi Izebel'e degil Ahob'a vermeleri gerekirdi. "Neden böyle yapmamislardir?" diye sorulacak olursa bunu artik isin masal yönüne vermemiz gerekecek.
Izebel haberi alir almaz, Ahab'a müjdeyi verir ve: "Kalk (ve)... Nabot'un sana gümüsle vermek istemedigi bagini kendine mülk edin; çünkü Nabot sag degil, ancak ölüdür" (I Krallar, Bap 21: 15) Ahob, bagi mülk edinmek için kalkar, gider. Fakat Tanrı, geçte olsa bu olaya tanik olmustur. Hemen Ilya'yi karsisina alir ve ona söyle der: "Kalk, Samiriyede oturan İsrail kirali Ahob'u karsilamaga in; iste o, Nabot'un bagindadir; onu mülk edinmek için oraya indi. Ve ona söyleyip diyeceksin: -'Rab söyle diyor: -öldürdün de kendine mülk de mi edindin?... Nabot'un kanini köpeklerin yaladiklari yerde senin, senin de kanini köpekler yaliyacaklar-..." (I Krallar, Bap 21: 17-20)
Tanrı, Izebel için su karari verir ve kendisine bildirir: "Yizreel duvarinin yaninda Izebeli köpekler yiyecekler. (I Krallar, Bap 21: 23)
Fakat Tanrı'nin öfkesi bununla dinmez, Ahab'in ve Izebel'in ugrayacaklari cezalari yeterli görmez; bir de ister ki onlardan olan kimseler de yok olsunlar. Söyle der: "İsrailde gerek kul olsun gerek hür olsun Ahabdan her erkegi kesip atacagim ve beni öfkelendirdigin ve İsraile suç islettirdigin için senin evini... Yeroboam'in evi gibi ve ... Baasa'nin evi gibi edecegim... Ahabdan sehirde öleni köpekler yiyecekler, ve kirda öleni gök kuslari yiyecekler" (I Krallar, Bap 21: 21-25). Ahab bu sözleri isitince dehsete düser ve üstündeki esvabini yirtip atar, yerine çuval sarar; o sekilde yatar, kalkar ve oruç tutar.
Ahab'in bu sekilde önünde alçalmasi Tanrı'yi pek hosnud eder; zira (Tevrat yazarlarinin anlatislarina göre) Tanrı'nin bütün meraki böbürlenmek ve kendini yüce kilmaktir. Nitekim Ilya'ya söyle der: "Ahab benim önümde nasil alçaldi, gördün mü? mademki benim önümde alçaldi, belayi onun günlerinde getirmeyecegim; oglunun günlerinde belayi onun evi üzerine getirecegim" (1 Kralar, Bap 21: 27-29). Görülüyor ki Tanrı, Ahab'in yaptiklarinin cezasini, suçu ve günahi olmayan oğullarına yüklemekle övünmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder